the underlying structure of language proficiency and the proficiency level

هدف از انجام این تخقیق بررسی رابطه احتمالی بین سطح مهارت زبان خارجی (foreign language proficiency) و ساختار مهارت زبان خارجی بود. تعداد 314 زبان آموز مونث و مذکر که عمدتا دانشجویان رشته های زبان انگلیسی در سطوح کارشناسی و کارشناسی ارشد بودند در این تحقیق شرکت کردند. از لحاظ سطح مهارت زبان خارجی شرکت کنندگان بسیار با هم متفاوت بودند، (75 نفر سطح پیشرفته، 113 نفر سطح متوسط، 126 سطح مقدماتی). کلا 36 عدد تست مناسب و روا در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت . در هر سطح یک مجموعه 12 تستی مورد استفاده قرار گرفت که شامل 2 تست گرامر، 2 تست لغت ، 2 تست خواندن، 2 تست cloze و 2 تست listening بود. ابتدا به منظور دسته بندی دانش آموزان به سطوح مختلف (پیشرفته، متوسط و مقدماتی) یک تست (tofel) توفل مورد استفاده قرار گرفت ، سپس در هر سطح 12 تست که در قالب 3 پرسشنامه تنظیم شده بود به زبان آموزان داده شد. نمرات توفل زبان آموزان سه گروه بوسیله تکنیک one-way anova مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که سه گروه از لحاظ مهارت زبانی از نظر آماری با یکدیگر متفاوت بودند. (p<0.01) . به منور بررسی و تعیین ساختار احتمالی مهارت زبان خارجی در هر سطح آنالیز عامل (factor analysis) بر روی نمرات زبان آموزان در 12 تست مورد استفاده صورت گرفت . بررسی نهایی مشخص کرد که در سطوح پیشرفته و متوسط یک 3-factor solution بهترین توضیح را برای داده ها فراهم می کرد. در حالی که در سطح مقدماتی یک 4-factor solution بهترین توضیح برای داده ها بود. یافته های این تحقیق نشان می دهند که ساختن مهارت زبان خارجی تا حدودی وابسته به سطح مهارت زبانی بوده و با تغییر سطح مهارت ، ساختار مهارت زبانی نیز تغییر می کند.